قابلیت دسترسی کمیسیون انتخابات نوید حلقه توخالی در مرحله دوم رای‌گیری را می‌دهد: نیوز هوک

هند در مرحله دوم رای گیری برای کسب 95 کرسی در انتخابات لوک سبها شاهد رکورد مشارکت 66 درصدی بود.این اعداد ممکن است برای جامعه معلولان خوب باشد، واکنش‌ها متفاوت بود و عمدتاً ناامیدی بر آن غالب بود.

بسیاری از رای دهندگان معلول گفتند که امکانات بسیار کمیسیون انتخابات روی کاغذ باقی مانده است.NewzHook واکنش‌هایی را از شهرهای مختلف که در آن رای‌گیری برگزار شد، گردآوری کرده است.

دیپاک ناتان، رئیس جنبش 3 دسامبر، گفت که در چنای جنوبی به دلیل فقدان اطلاعات مناسب، آشفتگی کامل وجود دارد.

«اطلاعات نادرستی در مورد دسترسی به غرفه به ما داده می شد.ناتان گفت: "در اکثر نقاط رمپ وجود ندارد و آنهایی که وجود داشتند کامل و ناکافی نبودند." او گفت که پرسنل پلیس مستقر در غرفه ها با افراد معلول رفتار نادرست داشتند.

به نظر می رسد مشکل هماهنگی ضعیف بین بخش های محلی معلولین و مقامات EC است.نتیجه آن سردرگمی و در برخی موارد بی احساسی کامل بود، همانطور که در مورد رفیق احمد از تیرورور بود که ساعت ها در محل رای گیری منتظر ویلچر بود.او در نهایت مجبور شد برای دادن رای خود از پله ها بالا برود.

او می‌گوید: «من در اپلیکیشن PwD ثبت‌نام کرده بودم و درخواستی برای ویلچر مطرح کردم و هنوز هیچ امکاناتی در صندوق رای‌گیری نداشتم. من ناامید هستم که پیشرفت فناوری این بار نیز برای دسترسی به انتخابات شکست خورده است. مردم مثل من.»

تجربه احمد با رای دهندگان ناتوان جسمی در بسیاری از غرفه ها که می گویند برای کمک و ویلچر باید از پله ها عبور کنند، تجربه ای منفرد نیست.

تقریباً 99.9 درصد از غرفه ها غیرقابل دسترسی بودند.فقط برخی از مدارس که قبلاً رمپ داشتند کمی متفاوت بودند.پرسنل پلیس به رای دهندگان دارای معلولیت که به دنبال کمک بودند، پاسخ گستاخانه ای دادند.دستگاه‌های رای‌گیری الکترونیکی نیز در سطح بالایی قرار گرفتند و افراد دارای معلولیت، از جمله افراد مبتلا به کوتولگی، برای رای دادن بسیار مشکل داشتند.افسران صندوق رای قادر به دادن اطلاعات صحیح به رای دهندگان نبودند و در صورتی که رای گیری در طبقه 1 بود، از ایجاد اقامتگاه خودداری کردند.- سیمی چاندران، رئیس انجمن خیریه فدراسیون معلولان تامیل نادو

حتی در غرفه هایی که پوسترهایی مبنی بر موجود بودن ویلچر به نمایش گذاشته شده بود، هیچ ویلچر یا داوطلبی حضور نداشت. رای دهندگان کم بینا نیز با مشکلات زیادی مواجه بودند.راغو کالیانارامان، که دارای اختلال بینایی است، گفت که برگه خط بریل که به او داده شد، شکل نامناسبی داشت.«فقط زمانی که یک برگه خط بریل درخواست کردم به من داده شد و خواندن آن نیز سخت بود زیرا کارکنان آن را به درستی مدیریت نکرده بودند.ورق نباید تا شده یا فشرده می‌شد، اما به نظر می‌رسد که آنها اجسام سنگینی را روی برگه‌ها نگه داشته‌اند که خواندن آنها را دشوار می‌کرد.افسران صندوق رای نیز بی ادب و بی حوصله بودند و نمی خواستند دستورات روشنی به رای دهندگان نابینا بدهند.»

او می افزاید که در مسیر نیز مشکلاتی وجود داشت."به طور کلی هیچ چیز واقعاً بهتر از انتخابات قبلی نبود. بهتر است کمیسیون اروپا برای درک واقعیت ها تحقیقاتی را در سطح زمین انجام دهد زیرا موانع اجتماعی و محیطی همچنان ثابت هستند."

"اگر مجبور باشم در مقیاس 10 نمره بدهم، بیشتر از 2.5 نخواهم داد. در بسیاری از موارد، از جمله من، رای مخفی اولیه حق رای رد شد. این مقام، دستیار شخصی من را فرستاد و نظری را ارسال کرد و گفت که افرادی مثل او EVM را از بین می‌بردند و برای ما مشکل بزرگی ایجاد می‌کردند.»

در میان کسانی که عمیقاً ناامید شده بودند، Swarnalatha J از بنیاد Swarga بود که در رسانه های اجتماعی به بیان احساسات خود پرداخت.

"در حالی که شما فکر می کردید که به چه کسی رای دهید، من فکر می کردم که چگونه رای بدهم! من از آن دسته شاکی نیستم، اما کمیسیون انتخابات هند (ECI) قول دسترسی 100٪ در تمام صندوق های رای گیری را داده است. آنها قول دادند ویلچر و داوطلبان برای کمک به مردم ناتوانی ها و شهروندان مسن هیچ کدام مرا ناامید نکردند. تعجب می کنم که آیا می توانستم یک بار در زندگی ام با وقار رای بدهم.

شاید کلمات تند، اما ناامیدی با توجه به وعده ها و تعهدات زیادی که برای "رای دهنده ای را پشت سر نگذارید" قابل درک است.

ما اولین کانال خبری قابل دسترس هند هستیم.تغییر نگرش نسبت به معلولیت در هند با تمرکز ویژه بر اخبار مرتبط با معلولیت.برای کاربران صفحه‌خوان دارای اختلال بینایی قابل دسترسی است، اخبار زبان اشاره را برای ناشنوایان و با استفاده از زبان انگلیسی ساده تبلیغ می‌کند.به طور کامل متعلق به BarrierBreak Solutions است.

سلام، من باونا شارما هستم.یک استراتژیست فراگیر با نیوز هوک.بله، من یک فرد معلول هستم.اما این تعیین نمی کند که من کی هستم.من یک جوان، یک زن و همچنین اولین خانم ناتوانی هند در سال 2013 هستم. می خواستم در زندگی به چیزی برسم و در 9 سال گذشته کار کرده ام.من اخیراً MBA خود را در منابع انسانی به پایان رسانده ام زیرا می خواهم رشد کنم.من مثل هر جوان دیگری در هند هستم.من تحصیلات خوب، شغل خوب می خواهم و می خواهم از نظر مالی به خانواده ام کمک کنم.بنابراین می توانید ببینید که من مثل بقیه هستم، اما مردم من را متفاوت می بینند.

در اینجا ستون Ask Bhavna برای شما است که در آن می خواهم با شما در مورد قانون، جامعه و نگرش مردم صحبت کنم و اینکه چگونه می توانیم با هم در هند مشارکت ایجاد کنیم.

بنابراین، اگر در مورد هر موضوع مرتبط با معلولیت سؤالی دارید، آنها را مطرح کنید و من می توانم به آنها پاسخ دهم؟این می تواند یک سوال مربوط به یک سیاست یا ماهیت شخصی باشد.خوب، این فضای شما برای یافتن پاسخ است!