De inwoner van Wilmington is de man die dat schijnbaar onmogelijke werk doet – de schokkend steile Harris Hill-skischans op en af rijden – en de perfecte sneeuw krijgen voor de groep nationale en internationale skispringers die dit weekend in Brattleboro worden verwacht voor de jaarlijkse Harris Hill-skischans .
Robinson is de hoofdtrimmer van Mount Snow Resort en hij wordt een paar dagen uitgeleend aan de bemanning van Harris Hill om de onderste driekwart van de sprong klaar te maken voor de competitie.
Jason Evans, de hoofddomo van de unieke skiheuvelfaciliteit, geeft leiding aan de ploeg die de heuvel gereedmaakt.Hij heeft niets dan lof voor Robinson.
Robinson start zijn machine, een Pisten Bully 600 lierkat, bovenaan de sprong.Ver onder hem bevindt zich de onderkant van de sprong en de parkeerplaats die zaterdag en zondag plaats zal bieden aan duizenden toeschouwers.Aan de zijkant liggen de Retreat Meadows en de Connecticut River.Evans heeft de lier al aan het anker vastgemaakt, maar Robinson, een voorstander van de veiligheid, stapt uit de cabine van de machine om het nog eens te controleren.
De organisatoren van Harris Hill hebben een speciale transportvergunning nodig om de grote trimsalon van West Dover naar Brattleboro te verplaatsen, omdat het zo breed is en dinsdag de dag was.Robinson was woensdag terug en zorgde ervoor dat de sneeuwbedekking op de sprong uniform en diep was, gelijkmatig verspreid over de randen van de zijplanken van de sprong.Springers, die met snelheden tot 120 kilometer per uur reizen, hebben een voorspelbaar, vlak oppervlak nodig om op te landen.
In tegenstelling tot skipaden, die Robinson met een kroon aanlegt, moet de skischans vlak zijn, van rand tot rand.
Het is 36 graden en mistig, maar Robinson zegt dat de temperatuur net boven het vriespunt de sneeuw lekker plakkerig maakt – gemakkelijk in te pakken en gemakkelijk te verplaatsen met de machine met zware rupsbanden.Soms heeft hij, als hij de steile helling op gaat, niet eens de staalkabel nodig om de machine omhoog te trekken.
De draadkabel is als een gigantische ketting, die ervoor zorgt dat de machine niet van de heuvel af tuimelt, of hem over de sprong heen kan trekken.
Robinson is een perfectionist en heeft een groot oog voor de golvende gradaties van de witte deken onder hem.
De gigantische machine, die Mandy May heet, is een grote rode machine met een gigantische lier erop, bijna als een klauw.Vooraan staat een gelede ploeg, achteraan een helmstok, die het oppervlak als ribfluweel achterlaat.Robinson manipuleert ze gemakkelijk.
De machine heeft tijdens zijn rit op Route 9 van Mount Snow naar Brattleboro wat vuil van de weg opgepikt en komt er nu in de ongerepte sneeuw vanaf.Robinson zei dat hij ervoor zou zorgen dat hij het zou begraven.
En Robinson zei dat hij houdt van de blauw getinte sneeuw die de ploeg op de trimmer van de gigantische stapel afpelt - het heeft een chloorblauwe tint, omdat het sneeuw is van de gemeentelijke watervoorziening van de stad Brattleboro, die is behandeld met chloor."Dat hebben we niet op Mount Snow", zei Robinson.
De top van de heuvel was dinsdagmiddag laat in de mist gehuld, waardoor het moeilijker werd om te zien wat Robinson met zijn grote machine deed.'S Nachts is het gemakkelijker te zien, zei hij, met de grote lichten op de trimmer.
De ploeg creëert gigantische ronde sneeuwworsten, en sneeuwballen ter grootte van een voet breken af en stromen langs de steile helling naar beneden.Robinson duwt de hele tijd sneeuw naar de randen om de gaten aan de uiterste randen op te vullen.
Donderdagochtend bracht een lichte laag kleverige, natte sneeuw met zich mee, en Evans zei dat zijn bemanning al die sneeuw met de hand zou verwijderen."We willen de sneeuw niet. Het verandert het profiel. Het is niet vol en we willen een mooi hard oppervlak", zei Evans, waarbij hij opmerkte dat de superkoude temperaturen die worden voorspeld voor donderdagavond en vooral vrijdagavond, wanneer er wordt voorspeld dat de temperaturen zullen stijgen. onder nul gaan, zal perfect zijn om de sprong gereed te houden voor de springers.
De toeschouwers?Misschien iets minder perfect voor hen, gaf Evans toe, hoewel de verwachting is dat de temperaturen zaterdagmiddag zullen stijgen, en nog meer op zondag, de tweede wedstrijddag.
De bemanning van Evans zal de laatste hand leggen aan het bovenste gedeelte van de skischans – niet bereikt door de zware trimmachine – en er water op spuiten zodat het ‘als een blok ijs’ is, zei Evans.
Robinson heeft in totaal 21 jaar voor Mount Snow Resort gewerkt, en vijf jaar voor Stratton Mountain en Heavenly Ski Resort in Californië.
Op Mount Snow houdt Robinson toezicht op een bemanning van ongeveer tien personen, maar hij is de enige die de "winch cat" trimmer van Mount Snow bedient.In het skigebied wordt het gebruikt op de extreem steile skipistes van het resort, die een hellingshoek van 45 tot 60 graden hebben.In tegenstelling tot Harris Hill moet Robinson de lier soms aan een boom bevestigen – “als deze groot genoeg is” – en in andere gebieden zijn er vaste ankers voor de lier.
'Ik denk niet dat er hier zoveel sneeuw ligt als Jason denkt,' zei Robinson, terwijl hij tonnen sneeuw naar de onderkant van de sprong duwde.
De sneeuw werd ongeveer een week eerder gemaakt door Evans, een voormalige professionele snowboarder die Harris Hill-goeroe werd, waardoor de sneeuw de tijd kreeg om te bezinken en 'op te zetten', zoals Evans zei.
De twee mannen kennen elkaar heel goed: Robinson verzorgt Harris Hill bijna net zo lang als Evans en zijn team van Evans Construction de heuvel voorbereiden op het evenement.Evans verzorgt ook de halfpipe van Mount Snow.
Hij groeide op in Dummerston, ging naar de Brattleboro Union High School en ging een semester naar Keene State College voordat de sirene van het snowboarden te sterk werd om te weerstaan.
De daaropvolgende tien jaar concurreerde Evans op hoog niveau op het mondiale snowboardcircuit, won veel prijzen, maar miste altijd de Olympische Spelen, zei hij, vanwege de timing.Hij stapte over op snowboardcross nadat hij een aantal jaren in de halfpipe had deelgenomen, en kwam uiteindelijk terug naar huis om erachter te komen wat hij met zijn leven wilde doen en de kost wilde verdienen.
Evans en de bemanning beginnen na nieuwjaar met het werk aan de heuvel en de skischans, en hij zegt dat het ongeveer drie weken duurt om alles klaar te krijgen.
Dit jaar moest zijn bemanning in totaal 250 meter aan nieuwe zijborden bouwen, die beide zijden van de sprong, die ongeveer 120 meter lang is, omlijnen.Ze gebruikten golfplaten aan de bovenkant en onder druk behandeld hout aan de onderkant om rotting tot een minimum te beperken, aangezien de dressoirs het hele jaar door op hun plaats blijven.
Evans en zijn bemanning "bliezen sneeuw" gedurende vijf nachten, beginnend eind januari, met behulp van een compressor in bruikleen van Mount Snow om gigantische stapels te creëren.Het is de taak van Robinson om het te verspreiden – als besneeuwd glazuur op een gigantische, zeer steile taart.
Als u een opmerking (of een tip of een vraag) over dit verhaal wilt achterlaten bij de redactie, kunt u ons een e-mail sturen.We verwelkomen ook brieven aan de redacteur voor publicatie;Dat kunt u doen door ons brievenformulier in te vullen en naar de redactie te sturen.
Posttijd: 24 februari 2020