“Intricate Universe”: kunstenaarstrio presenteert een reis van postminimalisme |Kunst

Vanavond sneeuwbuien.Later gedeeltelijk bewolkt.Lage 22F.Wind NNW met 10 tot 15 mph.Kans op sneeuw 40%..

Vanavond sneeuwbuien.Later gedeeltelijk bewolkt.Lage 22F.Wind NNW met 10 tot 15 mph.Kans op sneeuw 40%.

Met zijn chique, elegante setting en avontuurlijke programmering is Corners Gallery in Cayuga Heights een belangrijke, onafhankelijke kracht in de lokale kunst.Hoewel niet elke show even lonend is, loop je meestal weg nadat je iets onverwachts hebt gezien.

Up at Corners tot en met zaterdag bevat ‘Intricate Universe’ werk van Thea Gregorius, Paula Overbay en Jayoung Yoon.Alle drie zijn recente alumni van Ithaca's Constance Saltonstall Foundation for the Arts, die kunstenaars en schrijvers uit de hele staat New York naar hun landelijke campus brengt voor zomerresidenties.

Met behulp van excentrieke technieken en materialen vat elke kunstenaar zijn stukken hier op als metaforen voor grotere realiteiten: materieel en ervaringsgericht.

Elk ervan houdt zich bezig met de erfenis van het postminimalisme, zij het gebroken door de hedendaagse gevoeligheid.De beweging ontstond eind jaren zestig en reageerde op de harde geometrische vormen, seriële structuren en industriële esthetiek van het minimalisme.Mutante versies van minimale geometrie wedijverden met surrealistisch-verbogen biomorfisme en chaotische ‘antivorm’.Niet-traditionele materialen en een focus op ‘proces’ in plaats van conventionele afwerking waren ook van cruciaal belang.

Het werk hier suggereert een soort gedomesticeerd radicalisme: postminimalisme in gezellig op zichzelf staande, goed vervaardigde objecten.

Yoon, uit Beacon, NY, heeft de meest uitgebreide praktijk: het integreren van performance, video en tweedimensionale werken naast de hangende sculpturen die ze hier toont.De kunstenaar scheert periodiek haar hoofd als onderdeel van haar zelfbedachte ritueel;haar haar wordt dan haar voornaamste sculpturale materiaal, geweven tot vatachtige en soms expliciet figuratieve vormen.Haar benadering is fenomenologisch – kunstwerken als een onderzoek naar perceptie en het lichaam – terwijl ze ook christelijke, boeddhistische en andere spirituele tradities betrekt.

“The Portal” is ruim 2,5 meter lang en heeft de vorm van een holle hoorn, die vanaf een hoekpunt aan het plafond in een zachte boog naar beneden loopt en zich in diameter uitbreidt tot op ooghoogte.Het lijkt op een soort telescoop en doet denken aan de mechanismen van perspectieftekenen, en suggereert het idee van beeldhouwkunst als meer instrument dan object.

De andere stukken van Yoon hier zijn kleiner;je zou ze in je hand kunnen houden als ze niet zo kwetsbaar waren en in plexiglas doosjes zaten.Sommigen gebruiken verschillende materialen.‘The Offer Bowl #1’ bevat luchtige witte zaadvezels van kroontjeskruid, terwijl in ‘Sensing Thought #5’ een vaag haarveld een stekelige zwarte doorn omringt – wat een bekende iconografie van lijden en transcendentie oproept.

Zowel New York City, Gregorius als Overbay zijn traditioneler in hun focus op tweedimensionaal werk.Toch gebruikt elke kunstenaar ongebruikelijke technieken en compositorische benaderingen die de vertrouwde talen van schilderen en tekenen omzeilen.Beiden maken gebruik van herhaalde, samengevoegde punten, iets dat in de recente beeldende kunst een klein genre is geworden.En beide kunstenaars mijden Yoons focus op het lichaam vanwege een gevoeligheid die meer kosmologisch en minder expliciet geworteld is.

Net als dat van Yoon houdt Gregorius' werk zich zijdelings bezig met de esthetiek van het tekenen.Met behulp van wit, handgeschept papier brengt ze zorgvuldig speldenprikjes aan vanaf de achterkant, waardoor staccato-reliëfs ontstaan ​​die samensmelten tot repetitieve maar complexe geometrieën.De werken zijn doelbewust sober en roepen oefeningen op in arcering of arcering – inspanningen in het maken als een vorm van kijken.Ze eisen een soortgelijk geduld en kalmte van de kijker.

“Horizon Relief XIV” bestaat uit twee hoge, ruwgerande platen die aan elkaar zijn ingelijst.In elke rij worden rijen van drie cirkels breed afgewisseld met rijen van halve cirkels: bogen die afwisselend naar boven en naar beneden gericht zijn in een strikte, op rasters gebaseerde logica.“VII” en “VIII” uit dezelfde serie gebruiken vergelijkbare herhalingen op grotere afzonderlijke vellen.“Halo Relief VI” omarmt een meer ingewikkelde, mandala-achtige geometrie met dezelfde elementen.

De schilderijen van Paula Overbay op papier en hout hanteren een meer barokke, extraverte benadering van de stip-abstractieschool.Vooral in haar grotere paneelstukken bereiken haar stippelingen een enorm ingewikkelde dichtheid, die zich ophoopt in sublieme, met elkaar verweven velden die doen denken aan Leonardo's visionaire inkttekeningen van de atmosfeer.

'Wing' en 'Wind Machine', beide acryl op hout, vertonen golven en wolken van overwegend witte stippen die tegen een zacht gevlekte, diepblauwe ondergrond hangen.Af en toe trekken uitbarstingen en draden van rood en (in het eerste geval) geel de kijker naar binnen.

De neiging tot ingewikkelde, arbeidsintensieve patronen in de recente kunst wordt afwisselend gekarakteriseerd als ‘meditatief’ en ‘obsessief’.Terwijl de eerste term een ​​soort zelftherapie suggereert, impliceert de laatste, in een vreemd contrast, iets bijna pathologisch.De taal is veelzeggend.Naast de persoonlijke beelden en associaties die elke kunstenaar in 'Universe' met zich meebrengt, is er iets griezeligs aan de hand: aanhoudende pogingen om te bemiddelen tussen de fundamenten van de menselijke ervaring en iets dat buiten ons ligt.

Uw ochtendbriefing met de belangrijkste verhalen uit de Ithaca Times.Inclusief: nieuws, opinie, kunst, sport en weer.Doordeweekse ochtenden

Onze topkeuzes voor kunst- en entertainmentevenementen in het weekend, elke donderdag om 12.00 uur in je inbox.


Posttijd: 03 december 2019
WhatsApp Onlinechat!