Geïnspireerd door het verbod op plastic tasjes hebben jurisdicties hun zinnen gezet op een veel groter doel: de meeneemkoffiebeker
Geïnspireerd door het verbod op plastic tasjes hebben jurisdicties hun zinnen gezet op een veel groter doel: de meeneemkoffiebeker
De Volksrepubliek Berkeley, Californië, is trots op haar leiderschap op het gebied van alles wat met burgerlijk en milieu te maken heeft.De kleine liberale stad ten oosten van San Francisco was een van de eerste Amerikaanse steden die recycling aan de rand van de straat adopteerde.Het verbood piepschuim en was al vroeg bezig met het invoeren van plastic boodschappentassen.Eerder dit jaar heeft de gemeenteraad van Berkeley een nieuwe milieuplaag onder de aandacht gebracht: het meeneemkoffiekopje.
Volgens het gemeentebestuur worden er jaarlijks zo’n 40 miljoen wegwerpbekers in de stad weggegooid, bijna één per inwoner per dag.Daarom zei de stad in januari dat coffeeshops 25 cent extra moeten vragen voor klanten die een afhaalbeker gebruiken.“Wachten is niet langer een optie”, zei Sophie Hahn, het gemeenteraadslid van Berkeley dat de wetgeving schreef, destijds.
Overweldigd door afval, verbieden rechtsgebieden over de hele wereld plastic wegwerpcontainers en -bekers voor eenmalig gebruik.Europa zegt dat plastic drankbekers in 2021 moeten verdwijnen. India wil dat ze in 2022 op de markt zijn. Taiwan heeft 2030 als deadline gesteld. Toeslagen zoals die van Berkeley zullen waarschijnlijk vaker voorkomen in een poging om het consumentengedrag snel te veranderen voordat er meer regelrechte verboden komen.
Voor ketens als Starbucks Corp., die zo’n 6 miljard kopjes per jaar consumeren, betekent dit niet minder dan een existentieel dilemma.Dunkin' heeft zichzelf onlangs een nieuwe naam gegeven om de oorsprong van donuts minder te benadrukken en haalt nu bijna 70 procent van zijn inkomsten uit koffiedranken.Maar het is ook een urgent probleem voor McDonald's Corp. en de veel bredere fastfoodindustrie.
Leidinggevenden vermoedden al lang dat deze dag zou komen.Afzonderlijk en samen werken ze al meer dan tien jaar aan een milieuvriendelijker alternatief voor de met plastic beklede, dubbelwandige papieren beker met plastic deksel.
“Het knaagt aan mijn ziel”, zegt Scott Murphy, chief operating officer van Dunkin' Brands Group Inc., die jaarlijks 1 miljard koffiekopjes verwerkt.Hij werkt al aan het herontwerp van de bekers van de keten sinds de keten in 2010 beloofde te stoppen met het gebruik van schuim. Dit jaar maken de winkels eindelijk de overstap naar papieren bekers en blijven ze sleutelen aan nieuwe materialen en ontwerpen.
"Het is iets ingewikkelder dan mensen ons willen toegeven", zegt Murphy.“Dat kopje is eigenlijk de meest intieme interactie met onze consument.Het is een groot deel van ons merk en ons erfgoed.”
Wegwerpbekers zijn een relatief moderne uitvinding.Ongeveer honderd jaar geleden wilden voorstanders van de volksgezondheid graag een ander soort beker verbieden: de openbare drinkbeker, een gedeelde tinnen of glazen beker die in de buurt van drinkfonteinen werd achtergelaten.Toen Lawrence Luellen een met was beklede wegwerpbeker patenteerde, bestempelde hij deze als een innovatie op het gebied van hygiëne, een profylactische maatregel om ziekten als longontsteking en tuberculose tegen te gaan.
De to-go-koffiecultuur ontstond pas veel later.McDonald's introduceerde eind jaren zeventig het ontbijt landelijk.Iets meer dan tien jaar later opende Starbucks zijn 50e winkel.Samen met Dunkin' verkopen de drie nu jaarlijks bijna $20 miljard aan koffie, volgens een schatting van BTIG LLC-analist Peter Saleh.
Ondertussen zijn bedrijven als Georgia-Pacific LLC en International Paper Co. meegegroeid met de markt voor wegwerpbekers, die in 2016 $12 miljard bedroeg. In 2026 zal deze naar verwachting dichter bij $20 miljard liggen.
De VS zijn elk jaar goed voor ongeveer 120 miljard papieren, plastic en schuimkoffiebekers, oftewel ongeveer een vijfde van het mondiale totaal.Bijna elk van hen – 99,75 procent – eindigt als afval, waar zelfs papieren bekertjes meer dan twintig jaar nodig hebben om te ontbinden.
Een golf van verbod op plastic tasjes heeft geleid tot nieuwe pogingen om bekerafval tegen te gaan.Voedsel- en drankverpakkingen vormen een veel groter probleem en genereren soms twintig keer zoveel afval als plastic zakken in een bepaalde regio.Maar terugkeren naar herbruikbare stoffen tassen is relatief eenvoudig.Met to-go koffiebekers is er geen eenvoudig alternatief.Berkeley moedigt inwoners aan om een reismok mee te nemen – gooi hem gewoon in je herbruikbare boodschappentas! – en zowel Starbucks als Dunkin' geven kortingen aan degenen die dat wel doen.
Coffeeshops weten dat herbruikbare bekers een goede oplossing zijn, maar op dit moment kunnen ze bij franchisebedrijven een soort ‘operationele nachtmerrie’ zijn, zegt Dunkin's Murphy.Servers weten nooit of een kopje vuil is of dat ze het moeten afwassen, en het is moeilijk om te weten hoeveel een kleine of middelgrote koffie in een grote mok moet worden gevuld.
Tien jaar geleden beloofde Starbucks om tot 25 procent van zijn koffie in persoonlijke reismokken te serveren.Sindsdien heeft het zijn doelstellingen flink naar beneden bijgesteld.Het bedrijf geeft korting aan iedereen die zijn eigen mok meeneemt, en nog steeds doet slechts zo'n 5 procent van de klanten dat.Vorig jaar voegde het bedrijf in Groot-Brittannië tijdelijk een toeslag van 5 pence toe aan wegwerpbekers, waardoor het gebruik van herbruikbare bekers met 150 procent steeg.
Het duurde negen jaar voordat Dunkin' een alternatief vond voor de kenmerkende schuimbeker.Voor een vroege poging waren nieuwe deksels nodig, die op zichzelf moeilijk te recyclen waren.Prototypes gemaakt van 100 procent gerecyclede materialen, met knikken en kantelen aan de onderkant.Een beker gemaakt van paddenstoelvezels beloofde gemakkelijk te ontbinden, maar het was te duur om op grote volumes op te schalen.
De ketting kwam uiteindelijk terecht op een dubbelwandige, met plastic beklede papieren beker, dik genoeg om de handen van sippers te beschermen zonder externe hoes en compatibel met bestaande deksels.Ze zijn gemaakt van ethisch geproduceerd papier en zijn sneller biologisch afbreekbaar dan schuim, maar dat is het dan ook: ze zijn duurder om te maken en zijn op de meeste plaatsen niet recyclebaar.
Papieren bekers zijn notoir moeilijk te recyclen.Recyclers zijn bang dat de plastic voeringen hun machines zullen vervuilen, dus sturen ze ze bijna altijd naar de prullenbak.Er zijn slechts drie “batch pulper”-machines in Noord-Amerika die plastic voeringen van papier kunnen scheiden.
Als steden de recycling op grote schaal kunnen verbeteren, zou volgens de Britse Paper Cup Recovery & Recycling Group binnen een paar jaar ongeveer één op de 25 koffiebekers kunnen worden gerecycled, vergeleken met 1 op de 400.Dat is een grote ‘als’.Consumenten gooien hun koffiebekers die vastzitten aan de plastic deksels, die vervolgens moeten worden gescheiden voordat ze kunnen worden gerecycled, meestal apart weg. 1. Dunkin' zegt samen te werken met gemeenten om ervoor te zorgen dat bekers die gerecycled kunnen worden, dat ook daadwerkelijk zullen zijn.“Het is een reis – ik denk niet dat deze ooit voorbij zal zijn”, zegt Dunkin's Murphy.McDonald's Corp. werkte onlangs samen met Starbucks en andere snelbedieningsrestaurants om de $10 miljoen kostende NextGen Cup Challenge te steunen – een “maanschot” om een duurzamere to-go cup te ontwikkelen, te versnellen en op te schalen.In februari maakte de wedstrijd twaalf winnaars bekend, waaronder bekers gemaakt van composteerbaar en recyclebaar karton;de ontwikkeling van een plantaardige voering die vloeistof binnen kan houden;en programma's gericht op het stimuleren van het gebruik van herbruikbare bekers.
“We zijn op zoek naar oplossingen die op de korte termijn commercieel levensvatbaar zijn en naar dingen die ambitieus zijn”, zegt Bridget Croke, vice-president externe zaken bij Closed Loop Partners, een op recycling gerichte investeringsmaatschappij die de uitdaging aangaat.
Een beker die sneller kan worden afgebroken zou één oplossing zijn – het Europese verbod maakt een uitzondering voor composteerbare bekers die in twaalf weken uiteenvallen – maar zelfs als zo’n beker gemakkelijk verkrijgbaar en kosteneffectief zou zijn, hebben de VS niet genoeg van de industriële composteerfaciliteiten die nodig zijn om ze af te breken.In dat geval gaan ze naar de stortplaatsen, waar ze helemaal niet zullen ontbinden 2 .
Tijdens de jaarvergadering in 2018 testte Starbucks stilletjes een koffiekopje gemaakt van de gerecyclede delen van andere koffiekopjes, die algemeen worden beschouwd als de heilige graal van het koffiekopje.Het was net zo goed een daad van performancekunst: om de beperkte oplage te realiseren, verzamelde de koffieketen vrachtwagenladingen kopjes en stuurde ze voor verwerking naar een Sustana-batchverpulveraar in Wisconsin.Van daaruit gingen de vezels naar een papierfabriek van WestRock Co. in Texas om er bekers van te maken, die door weer een ander bedrijf met logo's werden bedrukt. Ook al was de daaruit voortvloeiende beker beter voor het milieu, het proces dat werd gebruikt om hem te maken was dat zeker. 'T."Er ligt hier een grote technische uitdaging", zegt Croke van Closed Loop.“Het is duidelijk dat de oplossingen waaraan bedrijven hebben gewerkt om dit probleem op te lossen, niet snel genoeg waren.”
Regeringen, zoals die van Berkeley, wachten dus niet.De gemeente ondervroeg de inwoners voordat ze de heffing oplegde en kwam tot de conclusie dat ze meer dan 70 procent ervan zou overtuigen om hun eigen bekers mee te brengen tegen de toeslag van 25 cent, zei Miriam Gordon, programmadirecteur bij de non-profitorganisatie Upstream, die Berkeley hielp bij het schrijven van zijn wetgeving. De heffing is bedoeld als een experiment in menselijk gedrag, en niet als een traditionele belasting.De coffeeshops van Berkeley behouden de extra kosten en kunnen hun prijzen zelfs verlagen, zodat wat de consument betaalt hetzelfde blijft.Ze moeten alleen duidelijk zijn dat er een toeslag geldt.“Het moet zichtbaar zijn voor de klant”, zegt Gordon.“Dat is wat mensen motiveert om gedrag te veranderen.”
Dit werd allemaal nog veel erger in 2018 toen China besloot dat het genoeg eigen afval had om zich zorgen over te maken en stopte met het verwerken van het ‘vervuilde’ – gemengde materiaal – afval uit andere landen.
Composteerbare stoffen hebben de vrije luchtstroom nodig om af te breken.Omdat stortplaatsen zijn afgesloten om lekkage te voorkomen, krijgt zelfs een beker die is ontworpen om snel af te breken niet de luchtcirculatie die hij daarvoor nodig heeft.
Posttijd: 25 mei 2019