Sinu George, hodowca bydła mlecznego w Thirumarady niedaleko Piravom w dystrykcie Ernakulam, przyciąga uwagę kilkoma inteligentnymi innowacjami, które wprowadziła w swoim gospodarstwie mlecznym, co zaowocowało znacznym wzrostem produkcji mleka i zysków.
Jedno urządzenie Sinu wytwarza sztuczny deszcz, który utrzymuje chłód w oborze nawet podczas gorącego letniego południa.„Woda deszczowa” zalewa azbestowy dach oborze, a krowy cieszą się widokiem wody spływającej po krawędziach azbestowych płyt.Sinu odkrył, że pomogło to nie tylko zapobiec spadkowi produkcji mleka obserwowanemu w sezonie gorącym, ale także zwiększyło wydajność mleka.„Maszyna deszczowa” jest w rzeczywistości tanim rozwiązaniem.Jest to rura PCV z otworami mocowanymi w dachu.
Gospodarstwo mleczne Pengad w Sinu może poszczycić się hodowlą 60 krów, w tym 35 krów mlecznych.Codziennie w południe na trzydzieści minut przed dojem oborę oblewają wodą.Dzięki temu schładza się arkusze azbestu i wnętrze szopy.Krowy odczuwają dużą ulgę w letnich upałach, które są dla nich stresujące.Stają się spokojne i ciche.W takich warunkach dojenie staje się łatwiejsze, a wydajność jest wyższa – mówi Sinu.
„Odstępy między prysznicami ustala się na podstawie intensywności upału. Jedyny koszt, jaki się z tym wiąże, to energia elektryczna do pompowania wody ze stawu” – dodaje nieustraszony przedsiębiorca.
Według Sinu pomysł stworzenia deszczu wpadła na pomysł weterynarza, który odwiedził jej gospodarstwo mleczne.Oprócz zwiększenia wydajności mlecznej, sztuczny deszcz pomógł Sinu uniknąć zamglenia w jej gospodarstwie.„Deszcz jest zdrowszy dla krów niż zamgławianie. Zamgławiacz, który znajduje się pod dachem, podtrzymuje wilgotność w oborze. Taka mokra pogoda, zwłaszcza na podłodze, jest szkodliwa dla zdrowia obcych ras, takich jak HF, prowadząca na choroby kopyt i innych części. Deszcz za oborą nie stwarza takich problemów. Co więcej, przy 60 krowach zainstalowanie zamgławiaczy wiąże się z dużą ilością pieniędzy, które mógłbym zaoszczędzić” – mówi Sinu.
Krowy Sinu dają dobre plony także latem, ponieważ jako pożywienie otrzymują liście ananasa.„Pasza dla bydła musi eliminować głód, a jednocześnie być pożywna. Idealnie byłoby, gdyby pasza zawierała wystarczającą ilość wody, aby oprzeć się letnim upałom. Jednak podawanie takiej paszy powinno być opłacalne także dla rolnika. Liście i łodyga ananasa spełniają wszystkie te wymagania” – mówi Sinu.
Liście ananasa otrzymuje bezpłatnie od plantatorów ananasów, które co trzy lata usuwają wszystkie rośliny po zbiorach.Liście ananasa zmniejszają także letni stres odczuwany przez krowy.
Sinu przed karmieniem krów sieka liście w sieczkarni.Krowy uwielbiają ten smak, a paszy jest pod dostatkiem – mówi.
Dzienna produkcja mleka w gospodarstwie mleczarskim Pengad w Sinu wynosi 500 litrów.Poranny plon sprzedawany jest w sprzedaży detalicznej po 60 Rs za litr w mieście Kochi.W tym celu mleczarnia posiada placówki w Palluruthy i Marad.Sinu ujawnia, że istnieje duże zapotrzebowanie na mleko „świeże z gospodarstwa”.
Mleko, które krowy dają po południu, trafia do stowarzyszenia mleczarskiego Thirumarady, którego prezesem jest Sinu.Oprócz mleka gospodarstwo mleczarskie Sinu sprzedaje również twaróg i maślankę.
Sinu, odnoszący sukcesy hodowca bydła mlecznego, może doradzić potencjalnym przedsiębiorcom w tej branży.„Należy pamiętać o trzech czynnikach. Jednym z nich jest znalezienie sposobów na zmniejszenie wydatków bez uszczerbku dla zdrowia krów. Drugim jest to, że wysokowydajne krowy kosztują duże kwoty. Co więcej, należy zachować szczególną ostrożność aby nie zarazić się chorobami. Początkujący muszą początkowo kupować niskowydajne krowy po umiarkowanych kosztach i zdobywać doświadczenie. Po trzecie, prowadzenie komercyjnego gospodarstwa rolnego znacznie różni się od trzymania dwóch lub trzech krów w domu może być opłacalne tylko wtedy, gdy stworzy własny rynek detaliczny. Należy podjąć środki, aby produkcja nigdy nie spadła” – mówi.
Kolejną innowacją w gospodarstwie jest maszyna susząca i rozdrabniająca krowie łajno.„To rzadki widok na farmach mlecznych w południowych Indiach. Było to jednak kosztowne. Wydałem na to 10 lakh rupii” – mówi Sinu.
Urządzenie instaluje się w sąsiedztwie zbiornika na krowie łajno, a rura z PCV zasysa łajno, a maszyna usuwa wilgoć i tworzy sproszkowany krowi łajn.Proszek był napełniany workami i sprzedawany.„Maszyna pozwala uniknąć żmudnego procesu usuwania krowiego łajna z dołu, suszenia go na słońcu i zbierania” – informuje właścicielka mleczarni.
Sinu mieszka obok samej farmy i twierdzi, że dzięki tej maszynie w okolicy nie będzie nieprzyjemnego zapachu krowiego łajna.„Maszyna pomaga opiekować się dowolną liczbą krów na ograniczonej przestrzeni, nie powodując przy tym zanieczyszczeń” – informuje.
Krowie łajno było kupowane przez rolników produkujących kauczuk.Jednak wraz ze spadkiem cen kauczuku spadł popyt na surowe krowie łajno.Tymczasem ogródki przydomowe stały się powszechne i obecnie jest wielu miłośników suszonego i sproszkowanego odchodów.„Maszyna pracuje przez cztery do pięciu godzin tygodniowo, a cały obornik znajdujący się w zbiorniku można przekształcić w proszek. Chociaż obornik sprzedawany jest w workach, wkrótce będzie dostępny w opakowaniach 5 i 10 kg” – mówi Sinu.
© COPYRIGHT 2019 MANORAMA ONLINE.WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE.{ "@context": "https://schema.org", "@type": "WebSite", "url": "https://english.manoramaonline.com/", "potentialAction": { "@type ": "SearchAction", "target": "https://english.manoramaonline.com/search-results-page.html?q={search_term_string}", "query-input": "wymagana nazwa=search_term_string" } }
APLIKACJA MANORAMA Uruchom aplikację Manorama Online App, najpopularniejszy serwis z wiadomościami w języku malajalam na naszych telefonach komórkowych i tabletach.
Czas publikacji: 22 czerwca 2019 r